Hoodwinked: animatie met ruimte voor improvisatie

Hoodwinked draait vanaf deze week in de Nederlandse bioscopen. Helaas is de release beperkt: in de meeste steden draait de film alleen ‘s middags. Een vreemde keuze, want de film draait bovendien alleen in het Engels. Voor kinderen is een middagrelease goed, maar had er een nasynchronisatie moeten zijn. Volwassenen zijn blij met de originele versie, maar gaan liever niet ‘s middags naar de bioscoop. Ofwel: Hoodwinked valt tussen de wal en het schip. Dat de film ook nog eens niet zo beste recensies krijgt in de Nederlandse pers, maakt het er niet beter op.

Charmes
De vraag is: hebben die recensenten gelijk? Is Hoodwinked een matige film? Wat mij betreft niet. Het probleem is alleen dat de meeste recensie-schrijvers alle animatiefilms over één kam scheren. Films als Shrek en Finding Nemo zijn de standaard, en de rest moet zich daarmee kunnen meten. Maar dat is natuurlijk raar. Het is alsof je Lord of the Rings (een mega-productie van honderden miljoenen) vergelijkt met Evil Dead (een low-budget horrorfilm gemaakt door een handjevol mensen in een boshut). Natuurlijk steekt Evil Dead schril af tegen Lord of the Rings, qua ‘production value’. Maar Evil Dead is desondanks een film met zijn eigen charmes. En zo geldt dat ook voor Hoodwinked.

Improvisatie
Hoodwinked is geen productie à la Shrek of Cars. De film is gemaakt met
minder geld, minder mensen, en minder tijd. Noem het een
lowbudget-animatiefilm. Door de beperkte middelen, hebben de animatoren
keuzes moeten maken: de texturen van huid en kapsels zijn heel simpel,
de karakters zweven iets meer dan dat ze lopen, en de gedetailleerdheid
van de animatie is niet zo verfijnd. Maar in ruil voor die
opofferingen, krijgt de film veel spontaniteit terug. Je merkt als
kijker dat dit een film is waarin niet vijf jaar over ieder shot is
nagedacht. Er was ruime voor improvisatie. Zo is er een scène waarin
een konijn zijn beklag doet over de naam ‘Keith’. Ik las achteraf dat
dit niet gescript was; het was een wilde ingeving. Door dit soort
dingen heeft de film een fris verhaal, en een lekker tempo.

Verhaal
Dat tempo is ook wel nodig, want de film moet het vooral hebben van
verrassingen. Het verhaal is een moderne variant van Roodkapje, waarbij
de politie binnenvalt op het moment dat Roodkapje de wolf in oma’s huis
heeft aangetroffen. Vervolgens is het aan inspecteur Flippers (een
kikker, want veel personages in het verhaal zijn dieren) om uit te
zoeken wie de crimineel is: de wolf, de houthakker, oma, of Roodkapje
zelf? Vervolgens vertellen allevier hun eigen verhaal, waardoor de
dingen steeds weer anders zijn dan ze aanvankelijk leken. De
uiteindelijke ontknoping is niet zo bijzonder, maar de film moet het
dan ook vooral hebben van de talloze grappen en bizarre situaties. En
van de wonderlijke personages.

Karakters
Hoodwinked is vooral een collage van vreemde karakters. Sommige
figuren, zoals de houthakker, komen wat geforceerd grappig over. Maar
andere zijn ronduit briljant. De wolf – met de heerlijke stem van
Patrick Warburton (memorabel als Kronk in The Emperor’s New Groove) -
is een mooi uitgewerkt personage, die een leuke nieuwe rol heeft
gekregen in het eeuwenoude sprookje. Er is ook nog een eekhoorn, die
qua neurotisch gedrag geïnspireerd moet zijn door Scrat uit Ice Age
(nog een overeenkomst: de stem van Scrat wordt ingesproken door de
regisseur van Ice Age, en de stem van de Hoodwinked-eekhoorn wordt
ingesproken door de regisseur van deze film… eekhoorns inspreken is
kennelijk een regisseurstaak aan het worden). Het verschil tussen Scrat
en de Hoodwinked-eekhoorn is echter dat de laatste praat, en ook
duidelijk een rol in het plot heeft, terwijl Scrat toch eigenlijk
vooral zijn eigen plan trekt in de Ice Age-films. Zondermeer het
leukste karakter in Hoodwinked is echter de zingende geit Japeth, die
alleen kan communiceren door te zingen, en die beschikt over een heel
arsenaal aan los te koppelen en op te klikken horens.

Oordeel
Al met al vond ik Hoodwinked een heel vermakelijke film. De film mist
misschien de technische perfectie van Madagascar of Shark Tale, maar is
inhoudelijk toch wel een vleugje origineler dan deze DreamWorks-titels.
Zeker een aanrader dus. Ook al moet je er misschien ‘s middags voor
naar de bioscoop.

Lees ook:Nieuwe filmposters voor Hoodwinked 2
Lees ook:Eerste karakterposters voor Hoodwinked 2
Lees ook:Eerste trailer voor Hoodwinked 2
Lees ook:Abonneer je gratis op Hoodwinked- en Cars-podcasts
Lees ook:De Weinsteins hebben de smaak te pakken